Gemili İznik Seramikleriyle ilgili notlarımı karıştırırken 1974-75 yıllarında Ankara’da Ertan ve Bilge Mestçi’nin Artisan Galerisi’ndeki güzel sergileri ve sohbetleri anımsadım. İlk gemili tabakları Ertan, bir Sıtkı Olçar sergisinde tanıtarak ufak koleksiyonuma katmamı sağlamıştı. Keşke daha çok alsaymışım!. Çoğunu da sevdiğim eşe dosta hediye ettim! Keşke bende kalsalarmış. Neyse, bugün salonumuzu süsleyen gemili tabaklar belki daha fazla olsaydı duvar yetmezdi. Yıllarca, Amerika’dan Avrupa’ya, Asya’ya, Afrika’ya, Japonya’ya kadar uzanan birçok müzede araştırmalar yapıp fotoğraf çekerken gemili Osmanlı seramiklerini hiç gözden kaçırmadım. Yıllar çok çabuk geçiyor. Bugün bana çalışma izni veren birçok müze müdürü, kürator artık görevde değil. Yine de hepsini sevgiyle ve teşekkürle anıyorum.

Müzelerimizde Çanakkale seramikleri dışında gemili İznik ve Kütahya seramiklerinin olmaması bir eksiklik. Ancak, İstanbul’da Sadberk Hanım Müzesi’nde sergilenen ve eşi Paris Louvre Müzesi’nde bulunan bir tabakla, Sayın Ömer M. Koç’un koleksiyonunda yer alan biribirinden ilginç gemili örnekler bu eksikliği doldurmakta. Sadberk Hanım Müzesi’nde ‘Ateşin Oyunu, Ömer M. Koç Koleksiyonundan İznik Çini ve Seramikleri’ konulu sergide yer alan ve Hülya Bilgi’nin büyük emekle hazırladığı bir yayınla tanıtılan gemili örnekleri, kitabımın yayınından önce değerlendirebildiğim için çok mutluyum. Sayın Ömer M. Koç’a kitabımda koleksiyonundan bazı değerli örneklerin resmini kullanmama izin verdiği için teşekkür ederim. Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde geçen yıllarımdan sonra, İzmir Ege Üniversitesi’nde, hocalığın yanı sıra başka yayınlar ve yoğun idari görevle geçen süre nedeniyle gemilerimi unutmuştum. Bana onları hatırlama ve yayınlama olanağı veren Suna & İnan Kıraç Vakfı’na ve Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü’nün değerli müdürü Sayın Kayhan Dörtlük’e teşekkür ederim. Emekliliğimden beri yazılarımı yazarken bin bir türlü entrikasıyla boğuştuğum bilgisayarımdan çıkan yazıları düzene sokan Dr. Sevinç Gök Gürhan’ın dikkatli düzenlemeleri olmasaydı herhalde kitabı bitirmem daha çok zaman alırdı. Kendisini sevgiyle kucaklarken, iyi ki kısa da olsa öğrencim olmuş diyorum. Ayrıca yıllar önce çektiğim slaytlarımı büyük bir beceriyle bilgisayar ortamına aktaran Uzman Hasan Uçar’a sonsuz teşekkürler. Kitabın çevirisini üstlenen sanat tarihçisi İnci Türkoğlu’na titiz çalışması, yakın işbirliği ve fikir alışverişi için candan teşekkürü borç bilirim. Umarım “Gemili Osmanlı Seramikleri”ni ve bugüne yansımalarını siz de seversiniz.