Tarihsel bir kentten söz etmenin güçlüğünü biliyorum. Hele sözü edilen bu kent Bizans’ı, Osmanlıyı, başlangıcından bitimine değin görmüşse, okuyup, üfleyerek yazıya başlamak gerek. Beni çeken, İstanbul ‘un sonsuzluğuydu. Öyle sanıyorum ki bu sonsuzluk tüm gizemini koruyor. İki bine yakın yılın daha görülmemiş, çizilmemiş, araştırılmamış nice belgeleri var. Kimi bir sokak arasında, kimi bir dehlizde, kimi toprak altında duruyor. Belki de en çarpıcı olanı mimaride, kitaplıklarda saklı olanlar. Onlar da yüzyıllık uykudalar. Nice ustaların şiirleri, öyküleri, romanları, denemeleri de duruyor önümde. Kimi tarihsel yapısını, doğasını, yaşam biçimini yorumlamış. Kimileri de bir günün serüvenini. Kuşkusuz bu ustalar önünde İstanbul’u yeniden yazmak kolay değil. Böyle bir amacım olmadığını da hemen söylemek isterim. İstanbul’un sokaklarını, meydanlarını, köşe bucağını her gün arşınlayan biri gözüyle, dilimin ucuna geldiği gibi aktarmayı düşündüm o kadar. Peşin olarak, bilinen ya da bilinmeyeni de kovalamak istemedim. Kimi zaman kitaplara, belgelere, kimi zaman anılara yer verirken günlük yaşamamızdaki İstanbul’dan da kesitler aktarmaya çalıştım. Önüme, bin çeşit İstanbul, çıktı. Çelişkisini, birlikteliğini yan yana, burun buruna yaşıysan bir İstanbul. Gazetelerde, dergilerde, ileride bir kitap haline dönüştürmeyi düşünerek yazdığım İstanbul yazılarımda hep bu, bin çeşit İstanbul, vardı. Topladığım kartpostallar, çektiğim fotoğraflar beni hep uzağa götürüyordu: Geçmişe ve ileriye doğru sonsuzluğa. Kendi kuyuma fazla gömülmemek için, dağarcığımda birikenleri “Bin çeşit İstanbul ve Boğaziçi Yalıları” adı altında -eksikliklerini daha şimdiden duyarak- topladım. Suç benim değil, sonsuz olan İstanbul’du!…

Gürol SÖZEN, Kabataş Erkek Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’nü bitirdi. Doğan Kardeş, Türk Sanatı, Varlık, Yelken, Gelecek, Türk Dili, Pazar Postası, Yeditepe gibi dergilerde önce desen ve şiirleri sonra da öyküleri, masalları ve denemeleri yayınlandı. İlk sergisini 1960 yılında gerçekleştiren sanatçı 28 kişisel sergi gerçekleştirdi. Politika ve Güneş gazetelerinde uzun süre kültür ve sayfa yönetmenliği yaptı. Gezi Notları, dizi röportajları, kültür ve sanat konularında düz yazıları 1959’dan beri Akşam, Milliyet, Vatan, Politika, Güneş, Cumhuriyet, Yeni Yüzyıl gazetelerinde yayınlandı. “Bin Çeşit İstanbul ve Boğaziçi Yalıları” adlı kitabı, 1989’da yayınlandı. “Ege’den Akdeniz’e Mavi Uygarlık” adlı kitabı ise Türkçe ve İngilizce iki ayrı kitap olarak 1995 ve 1998 yılında Akbank tarafından basıldı. “Martıların İstanbulu” 1999, “Bulutların Altındaki Uygarlık Anadolu” kitabı ise Türkçe ve İngilizce olarak 2000 yılında Türkiye İş Bankası tarafından yayınlandı. Sanatçının resim ve heykelleri Türkiye dışında Almanya, İngiltere, Hollanda, Rusya ve Amerika’da özel koleksiyonlarda bulunmaktadır.