14. yüzyıla kadar Ege Adaları’ndaki üstünlük Bizans İmparatorluğu ve Venedik Cumhuriyeti’ndeydi. Adaları aralarında paylaşan iki gücün, henüz birbirlerinden başka büyük rakipleri yoktu. 11. yüzyılın ikinci yarısında Bizans’a karşı fırtınalar estiren Çaka Bey, Türk denizciliğinin temellerini Ege kıyılarında attı. 13. yüzyıldan itibaren denizcilik faaliyetlerine girişen Türk beylikleri de Ege Denizi’ne doğru genişlemenin faydalarının farkına vardılar. Bu amaçla çeşitli büyüklüklerde donanmalar oluşturan Türk denizcileri, Ege kıyılarında ve adalarında boy göstermeye başladılar. Özellikle Aydınoğlu Umur Bey, Bizans İmparatorluğu’nun iç işlerine karışacak, Papalık Sarayı ve Venedik Senatosu’nda kendinden bahsettirecek kadar büyük bir güç kazanmıştı. Onun sayesinde, görkemli Konstantinopolis ve göz alıcı Venedik’in karşısına yeni bir deniz üssü doğdu: İzmir.

Çıkarları tehlike altına giren Bizans ve Venedik, gerek birlikte mücadele ederek gerekse Haçlı ittifakları kurarak Türkleri bölgeden uzaklaştırmaya çalıştı. 14. yüzyıldan itibaren bayrağı devralan Osmanlılar, bu mücadeleyi hız kesmeden devam ettirdiler. Emre Kaymakçı, Ege Adaları’nda Hâkimiyet Mücadelesi adlı kitabında bu çetin mücadeleyi inceliyor ve Ege’de çok taraflı siyasi çalkantılarla şekillenen tarihi okuyucuyla buluşturuyor.