Kilisli bir babanın oğlu olarak dünyaya gelen Mehmed Emin Vahid Paşa’nın doğum tarihi bilinmemektedir. XIX. yüzyılın başlarında yetişen Paşa, önemli devlet görevlerinde bulunmuştur. Maliye kaleminde başlayan kariyeri Fransa elçiliği ve ardından İngiltere murahhaslığı ile sürmüş ve 1809 yılında reisülküttap vekilliğine yükselmiştir. Aynı yıl Kütahya’ya sürgün edilen Vahid Paşa daha sonra kısa aralıklarla Tophane Nazırlığı ve Tersane Eminliği yapmıştır. 1816’ya kadar devam eden Teke ve Hamid mutasarrıflığı görevini Hanya ve Sakız muhafızlığı takip etmiş, hayatının en önemli safhasını da bu son görevi teşkil etmiştir. Zaman zaman elinden alınıp tekrar iade olunan vezirlik makamına terfi eden Vahid Paşa, 1821-1822 yıllarında Sakız’da ortaya çıkan olayların bastırılmasında büyük yararlılık göstermiştir. Halep valiliği ve İstanbul muhafızlığı da yapan Paşa, Bosna valiliğine başlayamadan 14 Ağustos 1828’de vefat etmiştir.

Resmi görevlerinin yanı sıra ilmi çalışmalarda da bulunan Vahid Paşa’nın Fransa elçiliğine ait Sefaretnâmesi, okçuluğa dair Minhâcü’r-Rumât’ı, Şeyh Nurettin Dimyatî’nin Esmâ-i Hüsna kasidesinin Türkçe şerhi olan Mirkât-ı Münâcaât’ı önemli eserlerindendir. Ayrıca bu çalışmada söz konusu edilip transkripsiyonu yapılan Târih-i Vak’a-i Cezîre-i Sakız adlı eseri 1822 yılındaki Sakız olaylarına ışık tutması açısından dikkate değerdir.