Hitler, kendisini çok seven en yakınlarının bile ileri sürdüklerine göre askerlikte her şeyden çok Kara Kuvvetleri’ne inanmış bir liderdi. Bu yüzden onun iktidarında Alman Donanması uzun yıllar büyük ihmale uğradı. Hava Kuvvetleri’nin desteğile zaferi karada başarabileceğine inatla inanıyordu. İngilizlerin Almanya ile uzun, sıkı ve sürekli bir savaşa girişmek isteyeceğini düşünmek bile istemiyordu.

Esasen Birinci Dünya Savaşı sonunda mağlup olan Almanya’nın savaş gemileri yokedilmiş ve sağlam kalanları da Müttefikler arasında paylaştırılmıştı. Buna karşılık İngiliz Donanması dünyanın en büyük Deniz Gücü haline gelmişti.

Bütün bunlardan başka, mağlup Almanya’ya, savaş gemisi yapımı bakımından, Versay Antlaşması ile çok ağır kısıtlamalar yüklenmişti. 10.000 tondan büyük savaş gemisi yapamayacak, eskiyenleri 20 yıldan önce yenileyemeyecekti, bu gemilere büyük toplar koyamayacaktı.

Savaş, Hitler’in düşüncesinin tersine çabuk bitmemiş ve denizlerde savaş gemilerine olan ihtiyaç çok artmıştı.

Bunun üzerine Alman Führeri, Savaştan birkaç yıl önce yapımına başlanan gemi inşaatına hız verilmesine ve Donanma’nın yeniden yaratılmasına razı oldu. Fakat bu da Nazi Almanyası’nın karada ve havada olduğu gibi denizlerde de yıkılmasını önleyemedi. (Arka Kapaktan)