ÖNSÖZ

Ülkemiz su ürünleri yetiştiriciliği konusundaki ilk çalışmalar 1970’li yıllarda başlamıştır. İç sularda özellikle alabalık yetiştiriciliği konusunda önemli gelişmeler sağlanmış ve işletme sayısı 100’ü aşmıştır. İç sulardaki bu gelişme yanında deniz balıkları yetiştiriciliğine yönelik çalışmalar daha yenidir. Yalnız Anadolu’da yıllardan beri uygulanan dalyan balıkçılığını bir dereceye kadar balık yetiştiriciliği içerisinde yorumlamak mümkündür. Çünkü dalyan balıkçılığında iç kısımlarda açıklandığı gibi üretimde insan kontrolü söz konusudur. Ayrıca Urla yakınlarında var olan ve deniz kıyısında binlerce yıl önce deniz balıklarını canlı olarak tutma amacı ile yapıldığını sandığımız bir taş havuzu burada belirtmeden geçemeyeceğim. Eski Anadolu insanı denizden yakaladığı canlı balığı bir süre barındırabilme amacı ile bu havuzu inşa etmiştir (kapak resmi). Fakat yine sanırız ki Anadolu’nun verimli toprakları nedeni ile yiyecek sorunu olmayan Anadolu insanı deniz ve balık yetiştiriciliğine Uzakdoğu ülkelerinde olduğu gibi eğilememiştir.

Günümüzde nüfus devamlı artmaktadır. İyi gıdalara olan talep yükselmektedir. Bu arada ülkemizde Çipura ve Levrek gibi pahalı balıkları yetiştirmeye yönelik müteşebbisler çoğalmaktadır. Kitabımın eksikleriyle beraber Su Ürünleri Yüksekokulu öğrencilerine, konuya ilgi duyanlara ve üreticilere yararlı olacağı ümidi ile yayına gönderme cesaretini gösterdim. Kitabın hazırlanmasında yardımlarını gördüğüm mesai arkadaşlarıma, müsvettelerini ve temiz yazımlarımı yapan Sayın Nihriye Payaza ve Halise Kuşçu’ya, çizimlerinde yardımcı olan Sayın Mukaddes Çalman’a ve basımları titizlikle gerçekleştiren Ege Üniversitesi Basımevi Müdürü Sayın Rıdvan Erci’nin şahsında tüm basımevi personeline teşekkürü bir borç bilirim.

Saygılarımla,

Ocak 1990