Türkiye Soğuk Savaş tehditlerine karşı 1949 yılında kurulan askeri savunma ittifakı olan NATO’ya (Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü) 1952 yılında üye olmuştur. NATO, Türkiye tarafından Soğuk Savaş döneminde önemli bir savunma güvenlik teminatı ve Batı ile temas aracı olacaktır. Soğuk Savaş döneminde NATO’nun lider ülkesi olan ABD (Amerika Birleşik Devletleri) arasında Jüpiter füzeleri, Johnson Mektubu ve Kıbrıs Harekâtı sonrası 1975-78 yılları arasında uygulanan silah ambargosu gibi bazı konularda gerginlikler ve sorunlar oluşmuştur. Fakat bu gelişmeler Türkiye-NATO ilişkilerinin olağan ve istikrarlı bir şekilde devam etmesine engel teşkil etmemiştir. Soğuk Savaş sonrası 2011 yılından itibaren Türkiye-NATO-Kıbrıs ilişkilerinde çeşitli değişimler olduğu gözlemlenmiştir. Doğu Akdeniz enerji kaynakları etkisiyle Doğu Akdeniz ve Ortadoğu bölgesinde oluşan ittifakların ortaya çıkması sonucu ilişkilerde dönüşümün oluştuğu görülmüştür. Türkiye’nin bölgesinde oluşan bu yeni ittifaklar tehdit algılamalarına ve çevreleme kaygısına sebep olacaktır. Türkiye kamuoyunda ayrıca bu ittifaklar, Türkiye’ye karşı bir yalnızlaştırma ve çevreleme politikası olduğu kaygısı da oluşturacaktır. Türkiye güç olarak ortaya çıkan ittifaklar sonucunda tehdit algılamalarına karşı daha realist, güvenlikçi bir politika ile gücü dengelemek için karşı ittifaklara ihtiyaç duyacaktır.